οποτέρωσε

ὁποτέρωσε (Α)

επίρρ.

1. προς ποιο από τα δύο μέρη ή προς ποια από τις δύο διευθύνσεις

2. φρ. «οὐδ' ὁποτέρωσε» — σε κανένα από τα δύο μέρη ή σε καμία από τις δύο διευθύνσεις.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ὁποτέρως + επιρρμ. κατάλ. -σε (πρβλ. μηδετέρω-σε)].